dimecres, 27 de març del 2013

“A mi me gusta la gente que es sincera, la gente que habla con la verdad”, Antonio Montero


Inició su carrera profesional como paparazzi y, actualmente, tiene su propia agencia llamada Teleobjetivo. 

Antonio Montero, nació en Madrid un 24 de junio de 1963. Fue un 
niño bastante travieso y algo sin vergüenza aunque ahora no lo parezca. Estudio en el Ramiro de Maeztu. Tiene cinco hermanos y, desde muy joven, aprendio a buscarse la vida. En su urbanización le conocieron como “Antoñito el Chapuzas” porque arreglaba todo tipo de cosas a los vecinos: lavadoras, persianas, calentadores, teléfonos... No hubo un verano que no hiciera cosas para ganar dinerillo para pasar el invierno. 

- ¿Como empezó Antonio Montero con el tema del corazón?

Yo empecé un poco por accidente, porque había decidido desde bastante joven ser periodista y estudiando la carrera conocí a un profesor que me hablo de una agencia de prensa, en esa época la verdad yo desconocía que había agencias de prensa especializadas en este tipo de información. El caso es que aquel agencia que era la Agencia CORPA, la agencia que luego se ha hecho tan famosa que llevaba un año de vida y estaban haciendo sus primeros pinitos y allí me fui yo con una cámara de fotos muy antigua de mi padre y me ofrecí para trabajar con ellos. A partir de allí tuve que adaptarme un poco a conocer a la gente popular que desconocia por completo porque mi idea que era la casi todo periodista, la de ser reportero de guerra y esas cosas. Y la verdad es que nos hemos metido en esta guerra que es otra guerra desde luego, pero que a la larga me ha dado muchas satisfacciones tambien.

- ¿Que es Teleobjetivo?

Es una empresa que nació cuando me fui de Korpa en el año 91, es una empresa con bastante historia y solera y que la funde con mi mujer a quien había conocido en la facultad y con la que hice hace poco 25 años juntos de pareja y también hemos trabajado juntos en televisión y tenemos que agradecer muchas cosas a la vida.

- ¿Alguna anécdota divertida de tus inicios?

En cuarto de carrera cuando empezamos a trabajar en la agencia Korpa que, entonces, daba sus primeros pasos en un garaje de la calle Jorge Juan de Madird. Marisa y yo nos fuimos a Londres en una Vespa desde Madrid para cubrir la boda del príncipe Andrew y Sarah Ferguson. Nos quedamos cuatro meses en Inglaterra haciendo de todo para pagar nuestra estancia.

- ¿Que es la fotografía del corazón o ser “paparazzi”?

Pues saber todo sobre el personaje: con quien comió, con quien ceno y con quien durmió. La fotografía en mi vida fue un accidente porque realmente fue una necesidad, cuando acabe periodismo y me presente en la agencia me di cuenta que sino hacia yo las fotos tendría que contratar un fotógrafo que fuera conmigo y eso iba a suponer partir el sueldo y yo encima ya iba con mi mujer y hacíamos un buen equipo los dos juntos y lo que hice fue mejorar mi cámara, comprar equipos más sofisticados y aprender a manejarlos sin haber estudiado nunca fotografía, o sea que yo realmente soy un poco fotógrafo de forma accidental. Y sin embargo la fotografía me ha dado muchísima vida, porque haciendo fotos he recorrido el mundo y he hecho más de 1300 reportajes y de los cuales hemos publicado más de 1000, realmente a mi me gusta la guerra de la calle, más que el plato. Lo de la tele ha sido casi accidental en mi vida. Echo de menos algunos de mis viajes, como paparazzi, por todo el mundo, pero, también, aprendí a disfrutar de “¿Dónde Estás Corazón?”, no tanto de "Salvame" Antes estuve en 'Sabor a ti' o en 'Tómbola' además de en debates o intervenciones en otros muchos programas.

- ¿Esta bien pagado el corazón?

Pues si, precisamente es uno de los motivos por los que aun estamos ahí todavía, porque esta bien pagado a mi me ha permitido, yo he viajado muchísimo cuando decía haciendo fotos mucho tiempo fuera de casa, he perseguido gente desde Australia hasta la India, hasta el ultimo sitio de la tierra i Cambodja, todo esto me ha dado la oportunidad de conocer lugares fascinantes y en reportajes en que yo me jugaba mi dinero, mi billete de avión, mis hoteles, mis informaciones y yo tenia que acertar porque sino me pegaba una piña. Y luego lo de la tele, pues yo ya había tenido hijos y si me ha servido para quedarme un poco más en casa, poder criar a mis hijos, para estar con ellos y ahora que van siendo mayorcillos tengo ganas de volver a la guerra, aunque ya no es la que era, esta difícil, hay mucha competencia, la crisis y en la tele se esta muy calentito la verdad.

- ¿Que piensas de la gente que esta en televisión sin nivel de estudios?

Pienso que esta mal, porque para mi es mucha responsabilidad hablar de un medio de comunicación, es mucha responsabilidad porque estas transmitiendo a la sociedad unas ciertas cosas y deberías tener como mínimo formación para poderlas trasmitir, para mi esa es mi opinión, pero reconozco que la televisión es un negocio y desgraciadamente esta ahí quien es negocio y ellos contratan a un chico o a una chica que están de actualidad y si les vende y la gente los acoge con audiencia pues siguen y si no tienen audiencia pues se van, con lo cual tanto ellos como nosotros estamos sometidos completamente a esa audiencia.

- ¿En Estados Unidos hasta los taxistas hacen de paparazzis que piensas sobre el tema?

Tu imagínate que ese reportaje que es el problema que tenemos hoy día que ese reportaje es de una información que yo tenia y yo me he ido desde España para seguir a un personaje a un sitio, cuando yo tengo mi reportaje después de cuatro días de trabajo aparece un taxista de estos hace una foto la manda a una revista y me lo destroza todo y esto lamentablemente ocurre y entonces es un riesgo porque es que realmente te encuentras con que una cosa que has hecho solo la han hecho tres turistas y cuatro camareros.

Al final es conseguir la foto, pero tampoco tiene ningún valor, tu tienes que saber que quieres transmitir con esta foto, que información hay y en fin no es fácil, yo tengo gente que alguna vez me ha mandado fotos y realmente son malas, salvo que el taxista o quien sea, se haya perfeccionado claro

-¿Que personaje de actualidad es el que vende más?

Verdaderamente han cambiado los personajes, los que vendían ya no venden tanto, salvo en unas circunstancias que rompieran con la pana, yo entiendo que si hiciéramos hoy a Isabel Preylser por ejemplo con un nuevo amor pues volvería a vender un montón, seria un temazo, pero sin embargo ahora la haces así tranquilamente por la calle como antiguamente y ya no se vende, no tiene el interés que tenia hace años.


- ¿Ya no es lo que era esta profesión?

Es que la profesión tampoco es lo que era, entonces ahora yo creo que se valora mucho la noticia y se valora muy poco ya el relleno, eso es lo que estamos viviendo en este momento, en el que es muy difícil acertar realmente con algo que sea bueno y impactante, porque las revistas ya con las cositas de andar por casa no venden tampoco.

- ¿Crees que se esta perdiendo el genero de la entrevista?

Claro y eso también es una pena, porque a mi me gusta hacer una entrevista simplemente humana, hablar con alguien, que te cuente un poco sus cosas, como hace s vida, a que se dedica, pero desgraciadamente la sociedad no quiere eso, no vende. Y pones una entrevista con unos cuantos gritos y resulta que a la gente eso es lo que le interesa, entonces es muy triste. Hace tiempo vimos como Tele 5 se salio con la suya con el tema de la entrevista Julián Muñoz, cuando la gente decía que no la iba a ver, se creo hasta un web para que no se viera, porque era indignante, era una vergüenza, pero al final la audiencia se rinde a esas cosas y demuestra que por mucho que intentes hacer diferentes, pues no ganas y entonces Tele 5 vuelve a buscar personajes de ese tipo.

- ¿Cuando vosotros tuvisteis hace tiempo en directo al “hombre embarazado” no?

Si pero a la gente no le gusto, yo no se si en otro viernes hubiera sido diferente al de Julián Muñoz, creo que si porque era algo interesante, era un caso muy particular. Mi opinión también aunque no me la has pedido, yo te la voy a dar a mi me parecía una señora con bigote, porque en realidad no era ningún milagro de la ciencia, en realidad era una señora que luego quiere ser un señor pero que físicamente es una señora y se ha quedado embarazada como todas la mujeres.

- ¿Ha habido algún famoso que te haya llegado?

A mi me gusta la gente que es sincera, la gente que habla con la verdad y que su verdad es interesante por muchas circunstancias, también ha habido gente que me ha gustao, que luego ha cambiado su vida pero a mi me gustaba Chiqui Marti por ejemplo, me parecía bien cuando tubo aquel accidente y de repente gente pues que a lo mejor gente que ha superado una adicción como Pepito el Marismeño, me ha gustado gente que ha venido con sentido del humor, o sea, gente que sin ofender a los demás ha sido entretenido, eso es lo que valoro yo más de las entrevistas y sin embargo me sabe muy mal la gente que biene a hablar de malos tratos, cosa que me ofende muchísimo y lo que pasa que como estoy en el programa que voy a decir no?

- ¿Has estado en contra en tener a personajes asi en el programa?

Cuando protesto por estas cosas me dicen: deja el programa y evidentemente tendría esta opción, decir pues me voy. Pero no me gusta que hablen de malos tratos cuando no lo pueden demostrar y cuando encima cobran por esto, todo lo que sea injurioso no me gusta.

- ¿Que te gustaría que cambiase?

A mi me gustaría que viniesen personajes que no hayan venido nunca y que nos contaran otro tipo de cosas. Yo entiendo que al final lo que vende es lo que vende y te aseguro que el programa hace esfuerzos enormes para cada viernes tener personajes dignos y destacar la productora que tiene un mérito enorme.

- ¿Lo que ve el espectador en su casa es real o se pacta?

Vamos a ver, se pacta muy poco, simplemente hay algunos personajes que ponen condiciones que en nuestro programa es difícil que se la acepten o casi nunca para a lo mejor no hablar de determinado tema, en caso muy raro si te digo que si vienen con este tipo de exigencias el programa normalmente prefiere que no vengan. Por ejemplo ha habido gente que ha pedido ser entrevistada solo por el presentador o gente que ha pedido que lo se hable de algunos temas pero si no se puede hablar de un tema que interesa pues no.

- ¿Es parecido a lo que vemos en casa?

Es bastante parecido a lo que se ve, no te voy a decir que hay algún día que por alguna razón hay algún tema sensible y que a lo mejor de repente pues se le permite al personaje pasarse por alto alguna cosa y te aseguro que hay muy poca manipulación y es bastante autentico todo lo que se ve.

Us deixo l'última entrevista aque li vaig realitzar a l'Antonio Montero al programa que presento a Ràdio Arenys, "La Caixa Tonta", el passat mes de febrer on explicava coses realment interessants.

Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada